Microrrelatos premiados en 2014

Parabéns aos premiad@s !!!
Poñédevos en contacto con Miriam no 1º recreo do mércores 30 de abril na conserxería

Categoría A:
 Alumnado de 1º, 2º  e 3º da ESO, EPA, ESA e PCPI

1º premio:

ESCURIDADE

Era mércores e aínda non anoitecera. Ía de camiño á festa do Apóstolo, con música no meu auricular, xa estaba chegando a Santiago. Quedara cuns amigos na alameda para ver os fogos. Parecía que aquel ía ser un día divertido, pero de súpeto o estrondo, varios berros, moitos sangraban ao meu redor. Eu tamén. Agora escribo isto, aínda non teño claro en que lugar. Puxen a televisión e todas as canles falaban dun accidente de tren en Santiago. Xa había 78 mortos. Entón pregúntome a min mesmo:

-Que soñei?

Alexandre González Fernández, 1º ESO A

2º premio:

 

"A festa do Entroido era hoxe. Xoán non sabía o que facer, nin de que se ía disfrazar, colleu uns cantos trapos. Coseunos moi rápido e foi a festa. A súa capa parecía do Paleolítico, e Xoán pensaba que os seus amigos ían rirse del. Se equivocou ben equivocado, o seu disfrace era tan malo, tan malo, que pensaron que o fixera a propósito, e Xoán, tivo o primer premio por orixinalidade.
Xoán aprendeu que coa imaxinación se poden facer moitas cousas e chegar ao que te propós."

 Francisco Romero Rodríguez, 1º ESO B

Categoría B: Alumnado de 4º, Bacharelato e Ciclos 

1º premio: 

 

"Tiña o peito partido,escachado,
conxelado de querer e non deixarse.

Tiña bágoas de cervexa,
(que bebía cada día).
A súa cara era o fume e a tortura,
que se obrigaba a vivir,
e que o rodeaba,
cando pensaba.

E na comisura dereita dos beizos,
gardaba o pétalo da margarida susurrante:
""non me quere"".

E os ollos son o espello da mente máis inqueda,
máis silenciosa,
cuxo motor non é máis que o palpitar do medo.
son galaxia (sen descubrir).
e miran coma un sol que se apaga,
coma un crepúsculo de outono-inverno,
indescifrable, fráxil.
Sempre me dicía que me quería,
cando eu xa fuxía,
conservando o cheiro do seu pelo entre os dedos.
Como se non quixera que lle contestara.
Como se non necesitara sabelo."

 Sara Prieto Domínguez, 2º Bach-A

2º premio:

Sentes que está detrás túa, corres, co corazón na man, corres para salvar a túa vida, para deixalo atrás, pero sen te decatares, está diante túa outra vez. Mírate con eses ollos cheos de amargura e frialdade. Só ti podes enfrontarte e acabar con el, pero sorrí porque sabe que non vas poder, porque o que tes diante é o teu reflexo, os teus pensamentos, e que xa non tes maneira de escapar.

 Johanna Alonso Carrera,2º Bach-B