Poñédevos en contacto con Miriam no 1º recreo do venres 26 de abril na conserxería
Categoría A:
Alumnado de 1º, 2º e 3º da ESO, EPA, ESA e PCPI
1º premio:
DIARIO DE XOSÉ:
"Cando vivía debaixo dunha ponte atopei un par de mozas das que me fixen amigo. Fomos vivir todos á ponte. Contáronme que seus avós foran ricos, pero que só lles quedara unha trompeta, unha entrada de cinema que puña “12 de maio de calquera ano” e un monicreque. Hoxe era o día, así que fomos ao cinema máis próximo. Ao chegar, non serviu a entrada; entón sentamos ás agachadas na primeira fila, e cando nos ían descubrir, puxémoslle a trompeta ao monicreque, que cobrou vida!!! Tocouna e todo quedou conxelado no tempo; entón sentimos un gran desexo de entrar na película sendo así parte dos soños, parte do cinema.
Xosé."
"Cando vivía debaixo dunha ponte atopei un par de mozas das que me fixen amigo. Fomos vivir todos á ponte. Contáronme que seus avós foran ricos, pero que só lles quedara unha trompeta, unha entrada de cinema que puña “12 de maio de calquera ano” e un monicreque. Hoxe era o día, así que fomos ao cinema máis próximo. Ao chegar, non serviu a entrada; entón sentamos ás agachadas na primeira fila, e cando nos ían descubrir, puxémoslle a trompeta ao monicreque, que cobrou vida!!! Tocouna e todo quedou conxelado no tempo; entón sentimos un gran desexo de entrar na película sendo así parte dos soños, parte do cinema.
Xosé."
Simón Rodríguez Teixeiro
2º premio:
Escoitamos os estoupidos, os sons dunha guerra entre dous exércitos.
Unha guerra destinada a controlar un pobo que agora falecía baixo as
bombas tras as que loitaban, as bombas baixo as que faleceran os nosos
pais.
Miña irmá apertoume o brazo. Eu fiteina aos ollos, eses preciosos ollos azuis, e vin o seu medo. Medo á morte, o mesmo que eu tiña, aínda que temía máis perdela. As bombas seguían a caer, cada vez máis preto, e non podiamos fuxir. Estabamos atrapadas na nosa propia casa. Trememos ao escoitar o son dunha bomba moi preto e miña irmá abrazoume, a miña preciosa irmá. As dúas sabiamos que a seguinte caería aquí.
O último que vin foron os beizos da miña irmá xesticulando a palabra "quérote".
Miña irmá apertoume o brazo. Eu fiteina aos ollos, eses preciosos ollos azuis, e vin o seu medo. Medo á morte, o mesmo que eu tiña, aínda que temía máis perdela. As bombas seguían a caer, cada vez máis preto, e non podiamos fuxir. Estabamos atrapadas na nosa propia casa. Trememos ao escoitar o son dunha bomba moi preto e miña irmá abrazoume, a miña preciosa irmá. As dúas sabiamos que a seguinte caería aquí.
O último que vin foron os beizos da miña irmá xesticulando a palabra "quérote".
Paula Gregores Pereira
Categoría B: Alumnado de 4º, Bacharelato e Ciclos
1º premio:
"Pasei a man pola varanda, estaba fría, coma el. Baixei as escaleiras
lentamente e alí o vin. Os seus ollos azuis apagáranse e os seus beizos
xa non volverían asubiar aquela alegre canción que tanto lle gustaba, o
sangue xa non corría polas súas veas. Nunca lle quixen facer dano pero
xa estaba farta do seu acoso, dos seus agarimos pegañentos e babosos.
Cheguei onda el e puiden apreciar o orificio da bala no seu perfecto
torso, xusto no corazón. Deixei caer a pistola a carón do inerte corpo,
dirixinme cara ao camiño que leva ao río deixando un rastro de sangue
detrás de min e asubiando unha alegre canción."
Laura Gonzalez Martinez
2º premio:
Castelo de area.
"Encontrara a formiga un gran castelo de area, e ao ver que ninguén o dirixía optou por gobernalo con man de ferro. No seu reinado pasaran unha, dúas e ata tres mareas pero na cuarta derrubouse o castelo e a formiga e o seu reino chegaron ó seu fin."
"Encontrara a formiga un gran castelo de area, e ao ver que ninguén o dirixía optou por gobernalo con man de ferro. No seu reinado pasaran unha, dúas e ata tres mareas pero na cuarta derrubouse o castelo e a formiga e o seu reino chegaron ó seu fin."
Samuel Cardoso Escudero
Ningún comentario:
Publicar un comentario